 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Прашу ня шмат - кунегі‚ ласкі‚
Спагадных слоў і цяплыні.
Жыцьцё‚ я ведаю‚ ня казка‚
І людзі - згорбленыя пні‚
Тугой пакрытыя карою‚
Сьвідруе шашаль іх душу.
Цябе хрысьцілі пад зарою‚
Пад ветру воплескі і шум.
З тваіх грудзей ліліся песьні‚
Віла вянок ты маіх сноў...
Чаму ружовы ранак весьні
Ня ўсьміхаецца нам уноў?
Няўжо блакіт засьвідзеў казкі?
О‚ людзі‚ згорбленыя пні!
Прашу ня шмат - кунегі‚ ласкі‚
Спагадных слоў і цяплыні.
1957 г.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
